باز هم شادمانی
ای گل آسمانی
شهری از شعر باران
خنده ی نو بهاران
ماتِ هفت آسمانند
در فراقت بمانند
ماه زیبا کجایی؟
کاش می شد بیایی!
|
باز جشن و چراغانی
باز چشم انتظاریم
کوچه های پر از نور
باز پیچیده این جا
عاشقان نگاهت
تو نگفتی که تا کی
ماه پنهان عالم
از پس ابر غیبت
|